خوبان گمان مبرکه زاولاد آدمند

جانند یا فرشته و یا روح اعظمند

خوانید روح و امق و مجنون وویس را

کایشان درون پردهٔ این راز محرمند

ای سلسبیل راحت و ای چشمهٔ حیات

بر تشنگان سوخته لطفی که درهمند